اهمیت گزارش و تحلیل مالی

گزارش مالی یکی از وظایف اساسی هر سازمان مالی است. این گزارش تصویری از نتایج مالی و موقعیت مالی شرکت را در اختیار ذینفعان قرار می دهد. ممکن است فکر کنید که گزارشگری مالی عمدتاً تابعی از گروه حسابداری در دفتر امور مالی است، با این حال گزارشگری مالی و تجزیه و تحلیل نتایج مالی مربوط به آن یک عملکرد مهم در اکثر بخش‌های برنامه‌ریزی و تحلیل مالی است.

گزارش مالی چیست؟

گزارش مالی به فرآیندها و شیوه هایی اشاره دارد که به ذینفعان تصویر دقیقی از امور مالی یک شرکت شامل درآمدها، هزینه ها، سود، سرمایه و جریان نقدی آن ارائه می دهد. شرکت می تواند یک شرکت خصوصی یا دولتی، غیر انتفاعی، سازمان دولتی، موسسه آموزش عالی یا سازمان دیگری باشد.

صورتهای مالی اولیه که از طریق فرآیند گزارشگیری مالی تهیه می شود شامل موارد زیر است:

• ترازنامه :

نمای تلفیقی از دارایی ها، بدهی ها و سرمایه شرکت را در یک مقطع زمانی خاص ارائه می دهد. ترازنامه معمولاً در پایان ماه، سه ماهه و پایان سال تهیه می شود.

• صورت درآمد :

همچنین به عنوان سود و زیان شناخته می شود، صورت سود و زیان یک گزارش مالی است که درآمد، هزینه ها، و سود یا زیان شرکت را در یک دوره زمانی خاص خلاصه می‌کند. صورت‌های درآمد معمولاً برای یک ماه خاص، سه ماهه، سال کامل یا بر اساس سال تا به امروز تهیه‌می‌شود.

• صورت جریان وجوه نقد :

صورت جریانِ نقدی مقدار وجه نقدی را که شرکت تولید کرده‌است (منابع) و نحوه مصرف (استفاده) وجه نقد را خلاصه‌می‌کند. این شامل عناصری از صورت سود و زیان و ترازنامه است و برای مدیریت مالی موفق یک شرکت بسیار مهم است.

سهامداران کلیدی و الزامات آنها:

گزارشگیری مالی نیاز به اطلاع رسانی و پاسخگویی به نیازهای ذینفعان مختلف دارد. این می تواند شامل ذینفعان خارجی مانند سرمایه گذاران، مالکان، بانکداران، بازارهای عمومی، تنظیم کننده ها و هیئت مدیره باشد – که همگی باید عملکرد مالی شرکت را برای هدایت تصمیمات سرمایه گذاری، وضع مالیات، اطمینان از انطباق و ارائه مشاوره به مدیران اجرایی درک کنند. ذینفعان خارجی معمولاً بیشترین علاقه را به صورتهای مالی کلیدی ذکر شده در بخش قبل و همچنین پشتیبانی از جزئیات، برنامه زمانی و تفسیر (به عنوان مثال، بحث و تحلیل مدیریت) در مورد عملکرد مالی شرکت دارند.

گزارش های مالی همچنین ابزارهای ضروری برای اطلاع رسانی به ذینفعان داخلی در مورد عملکرد مالی شرکت هستند. این می تواند شامل مدیر عامل، مدیر مالی و تیم مدیریت ارشد و همچنین مدیرانی در سراسر شرکت باشد که باید بدانند واحد فرعی خاص، بخش، واحد تجاری یا عملکرد آنها در رابطه با کل شرکت چگونه عمل می کند.

ذینفعان داخلی معمولاً بیشترین علاقه را به صورت سود و زیان تلفیقی شرکت و همچنین گزارش سود و زیان برای حوزه مسئولیت خاص خود دارند. اینجاست که گزارش مالی گسترش می یابد تا تجزیه و تحلیل مالی را نیز در بر گیرد.

این تحلیل مالی ارائه شده به عنوان بخشی از گزارشگیری مدیریت داخلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مقایسه نتایج مالی با بودجه اولیه دوره نشان دهنده واریانس های مثبت و منفی است که باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
• مقایسه با عملکرد دوره قبل (به عنوان مثال، سه ماهه قبل یا سه ماهه مشابه در سال قبل)
• مقایسه درآمد، هزینه‌ها و سود یا زیان در شرکت‌های تابعه، واحدهای تجاری، بخش‌ها یا خطوط تولید.

شکلی که این گزارش‌های مدیریت مالی داخلی ممکن است به خود بگیرد می‌تواند بر اساس ترجیحات ذینفعان داخلی متفاوت باشد. برخی ممکن است گزارش های مالی چاپی یا کتاب های گزارش را ترجیح دهند. برخی ممکن است دسترسی الکترونیکی به گزارش‌های مالی از طریق ارسال ایمیل را ترجیح دهند، در حالی که دیگران ممکن است ترجیح دهند نتایج مالی را از طریق یک داشبورد تعاملی بررسی کنند ، با توانایی بررسی شاخص‌های عملکرد کلیدی (KPI) یا مقادیر در گزارش‌های مالی. تحلیلگران مالی و عملیاتی ممکن است ترجیح دهند از طریق صفحه گسترده اکسل به نتایج مالی و عملیاتی دسترسی داشته باشند تا بتوانند داده ها را برش داده و تجزیه و تحلیل سناریو را در صورت نیاز انجام دهند.

اهداف گزارشگری مالی:

اهداف به شرح زیر است:

• ارائه اطلاعات مالی:

هدف اصلی این است که اطلاعات مالی و سایر اطلاعات را به عموم مردم و سرمایه گذاران به طور کلی انتقال دهند تا بتوانند تصمیمات صحیح سرمایه گذاری را اتخاذ کنند و سرمایه گذاران آتی را جذب کنند.

• شفافیت:

هدف مهم دیگر حفظ وضوح سوابق به منظور جلوگیری از هرگونه ارتباط نادرست و تلاش برای ارائه تصویری واضح در برابر ذینفعان است.

• پیروی از چارچوب حقوقی:

این خواسته چارچوب قانونی است که صورت های مالی را نیز ارائه کند و برای عموم مردم بدون ابهام باشد.

• انتقال اطلاعات مالی:

گزارشگری مالی به ارائه صورت های مالی محدود نمی شود. هدف ارائه کلیه اطلاعات مالی و مهم به عموم مردم است.

• ارائه مسیر آینده:

گزارشگری مالی با ارائه مسیر و اقدامات آتی با هدف جذب سرمایه گذاران آتی است.

اهمیت گزارشگری مالی:

• ارائه بهتر:

به ارائه بهتر تمام اطلاعات کمک می کند. این ارائه همچنین شامل صورتهای مالی و ارتباطات مالی است.

• سوابق شفاف:

سوابق شفاف تری را برای حفظ شفافیت در ارائه و ارائه تصویری واضح در برابر سازمان می دهد.

• مطابقت با استانداردهای حسابداری و حسابرسی:

گزارشگری مالی در چارچوب قانونی ارائه شده است. از این رو، باید با چارچوب گزارشگری قابل اجرا و استانداردهای حسابداری و حسابرسی مطابقت داشته باشد.

• افزایش ثبات مالی و شایستگی اعتباری:

همانطور که گزارشگری مالی به صورت شفاف ارائه می شود، ثبات مالی را افزایش می دهد زیرا اعتباردهندگان و وام دهندگان می توانند موقعیت و امنیت وجوه خود را تجزیه و تحلیل کنند و به دلیل ارائه صحیح و شفاف، ارزش اعتباری سازمان را بهبود بخشند.

نتیجه گیری

جدا از وضعیت مالی، گزارش مالی شامل ارتباطات مالی نیز می شود تا تصویر روشنی ایجاد کند. با ارائه بهتر، رعایت بیشتر به دلیل جلوگیری از اظهار عدم ارائه توسط حسابرسان شرکت است. با ارائه مناسب، تحلیل داده ها و مقایسه آن با چارچوب صنعت و مشاوره در مورد سرمایه گذاری در یک شرکت خاص برای یک تحلیلگر آسان می شود. اشکال عمده گزارشگری مالی این است که به جای ارائه از ابتدای شرکت تا پایان سال برای یک دوره خاص ذکر می شود تا تصویر و ثروت واضح تر شود.