کرونا ، تجربه ای به قیمت جان

کرونا ، مهمون نا خونده ای که این روز ها در شهرهایمان جا خشک کرده و قرار نیست که به این راحتی از بین برود.

ویروسی  که امسال بجای عمو فیروز هر ساله ی ما آمده و ترس بر جان همه هموطنانمان انداخته.

ویروس کرونا همان برادر بزرگتر و به طبع خطرناک تر ویروس سرماخوردگی خودمان است که امسال ننه سرما رو هم با ترس و ناراحتی بدرقه کرد.

روزهای خاکستری پایان سال آنقدر نفس گیر میگذرند که میتوان بار سنگین روانی این حالت را بر چشمان تک تک هموطنان و جامعه خودمان به وضوح مشاهده کرد.

ناخوانده مهمانی که انبوه مشکلات و چالش های روزمره این سرزمین را به حاشیه کشانده و دیده نمیشود و میکُشد و یکه تازی میکند ، چنان که گویی قهرمانان این مرز و بوم هم توان متوقف کردن این عضو جدید خاندان ویروس کرونا را ندارند.

اثرات مخرب ویروس کرونا

کسب و کارهای نیمه تعطیل و یا تعطیل ، دولت ، مجلس و سایر نهادهای تصمیم گیر که عملا تعطیل شده اند ، لغو اغلب سفرهای حتی ضروری ، خانه نشینی اغلب مردمان نگران بخشی از نتایج هولناک این ویروس کرونا ناشناخته است.

بی شک این روزها نیز میگذرد و امیدواریم که پروردگار مهربان خود ، ما را در گذر از این گذرگاه پر مهیب بهبود دهد.اما آنچه که غیر از تبعات جانی و مالی آن برایمان باقی خواهد ماند درس آموزها و تجربه هایی است که تاریخ چند ساله اخیر ما نشان میدهد ، بعد از مدتی به دست فراموشی سپرده میشود.

تجربه و درس آموزه های کرونا در حوزه مردم ، مسئولان و کسب کارها قابل بررسی است که در ادامه هریک را جداگانه مورد بررسی قرار خواهیم داد.

تکرار ترس

آیا حتما باید ترس از مرگ اینقدر مداوم تکرار شود و در بوق کَرنا باشد و کمپین های مختلفی ایجاد شود تا اصول اولیه زنده ماندن را رعایت کنیم؟

چرا برای کاهش آمار کشته شدگان حوادث جاده ای که هرسال تکرار میشود و هرسال گریبان تعداد بیشتری از هموطنانمان را میگیرد و حتی تلفاتی به مراتب بیشتر از کرونا تازه به دوران رسیده دارد اقدامی انجام نمیدیم؟

چرا حاضر نیستیم اندکی ار عجول بودنمان ، اندکی از خودخواهی ها و رفتارهای احساسی هنگام رانندگی خودمان را کم کنیم و قانون مندتر برانیم؟

چرا حاضر نیستیم در شرایط عدم وجود ویروس کرونا که بجای مصرف بیش از اندازه و مضر گوشت ، روغن ؛ برنج سرانه مصرف سبزیجان ت و غذاهای گیاهی را افزایش دهیم ، حتما باید اتفاق مرگبار و خطرناکی مثل کرونا حادث شود که به خودمان بیاییم و شروع به رعابت رژیم غذایی و استفاده از سبزیجات را برای خود تعریف کنیم؟