حریم خصوصی در محیط کاری
«درهای دفتر کار من همیشه به روی شما بازه» این روزا دیگه معنی خاصی نداره چراکه شرکت های حال حاضر به قدری کوچک و جمع و جور شدن که توی اون شرکتها نه خبری از در هست و نه اتاق، با کم شدن فضای اختصاصی به هر کارمند و برداشتن دیوارها توی یک محیط کاری، کارمندا حریم خصوصی سه بعدی کوچک تری دارن و حریم شخصی کمتری به اونا اختصاص داده میشه و گاهی ممکنه بدلیل توجه نکردن سایرین به این فضا در واقعیت، فضایی به حریم خصوصی فرد اختصاص پیدا نکنه. مسئله ای که این روزها شرکتها با اون دست و پنجه نرم می کنن.
توقع بی جا!
حق به جانب بودن بعضی آدما توی مراودات شخصی یا کاری و یا حتی تعامل غلط آگاهانه یا ناآگاهانه با بقیه افراد باعث می شه که وارد حریم خصوصی دیگران بشن. بدتر از اون توجیه کردن این موضوع و ارتباط دادنش به کار و بهره وری سازمان یا توجیه اختلافات و نادرست اندیشیدن در مواجه با سایرینه ، مسئله ای رفتاری و فرهنگی که پیشگیری و درمان اون نیاز به همت سیاستگذارا از ابتدای سنین آموزش بچه ها و در حال حاضر هم نیاز به عزم جدی سازمانها داره، سازمانهایی که در حال حاضر بدون سرمایه گذاری بر روی افراد و آموزش اونا و فقط بر اساس نوع کار، اشخاص را در کنار هم قرار می دن.
پیشنهاد می کنیم مقاله مدیریت زمان از دیدگاه برایان تریسی را حتما مطالعه کنید.
تاثیر محیط کاری
تیلور می گه: افرادی که توی چنین محیط هایی کار می کنن نوعی حس قرار گرفتن در تنگنا را تجربه می کنن و مکالماتی که در نزدیکی شون انجام می شه و علاقه ای هم به شنیدنش ندارن هم مزید بر علت می شه. بعضی وقتا شکستن حریم شخصی افراد بصورت کاملا غیر عمد اتفاق میوفته. خیلی از کارمندا بسته به نوع صنعتی که در اون فعالیت دارن نیازمند این هستن که زمان هایی از روزشون رو در سکوت سپری کنن و بدون این مسأله، بهره وری اونها به میزان زیادی کم می شه.
پیشنهاد می کنیم مقاله عوامل موفقیت در مدیریت ارتباط با مشتری را نیز حتما مطالعه کنید.
درست و غلط
هر چند استفاده از هدست و گاهی پناه بردن به اتاق های کنفرانس و پیشه کردن صبر و متانت و حتی پارتیشن بندی تا حدی می تونه به حفظ حریم شخصی در محیط کاری کمک کنه اما مشکل را حل نمی کنه. باید نسبت به همکارا بیرحم نبود، گله کردن به مدیر هم بی فایده ست، انتظار نداشته باشید که مدیرتون صرفا به خاطر شما، ساختار کلی دفتر رو تغییر بده.
اولین قدم برای حفظ حریم خصوصی در محیط کاری خومون و بقیه اینه که با صدای بلند با تلفن صحبت نکنید و اگر نمی خواهین که فرد کناری شما هم همین مزاحمت ها را برای شما ایجاد کنه از خوردن غذاهای بودار خودداری کنید.
با همکاراتون همان طوری رفتار کنید که انتظار دارید با شما رفتار بشه، هیچوقت خودتون رو محق تر از دیگران ندونید و حواستون به تمرکز دیگران باشه، زمانی که شما اینجوری حریم شخصی رو رعایت کنید، به نوعی باعث می شید که محیط کاری بهتری برای همه افراد حاضر در سالن به وجود بیاد.
پیشنهاد می کنیم مقاله نقش هیئت مدیره در شرکت را حتما مطالعه کنید.
حریم خصوصی در محیط کاری
رعایت حریم خصوصی در محیط کاری خیلی راحته مثلا به محدوده فرد کناری تون وارد نشید به مانیتور و موبایل و نامه های روی میز همکاراتون زل نزنید، تیلور می گه: نه تنها صدا (که البته شامل موسیقی هم می شه) حتی وارد شدن به محدوده فیزیکی افراد کناری شما و قرار دادن وسایل در اون قسمت هم می تونه باعث رنجش خاطر اونها بشه. حرفتون رو صریح بزنید، اگر همکار شما این حقیقت که فضای مشترک کاری شما دفتر شخصیش نیست رو قبول نداره، صحبتی دیپلماتیک و البته صمیمی با او داشته باشید تا مشکل رو حل کنید. تا زمانی که مجبور نشدید، موضوع رو با مافوق خود در میان نزارید چراکه این موضوع باعث وخیم تر شدن اوضاع میشه. هر گاه عصبانی شدید نفس عمیقی بکشید یک لیوان آب بخورید و چند دقیقه علیرغم اینکه کار مهمی هم داشته باشید فضا را ترک کنید و قدم بزنید و هوا بخورید .
