اهمیت طبقه‌بندی دارایی‌ها
طبقه‌بندی دارایی‌ها فرآیندی است برای تفکیک سیستماتیک دارایی‌ها به گروه‌های مختلف، بر اساس ماهیت دارایی‌ها، با اعمال قوانین حسابداری برای انجام حسابداری مناسب تحت هر گروه. گروه ها بعداً در سطح صورت های مالی برای گزارش ادغام می شوند.
معیارهای طبقه بندی دارایی
طبقه بندی بر اساس معیارهای خاصی انجام می شود که در زیر توضیح داده شده است.
طبقه بندی دارایی
الف) – بر اساس مدت زمان برگزاری
طبقه بندی بر اساس مدت زمان برگزار شده در زیر توضیح داده شده است:
شماره 1 – دارایی های جاری
اینها دارایی هایی هستند که در نظر گرفته شده اند تا کمتر از یک سال در کسب و کار نگهداری شوند. این دارایی ها دارای نقدشوندگی بالایی هستند و پیش بینی می شود ظرف یک سال آینده محقق شوند. نمونه هایی ازدارایی های کوتاه مدت
شامل وجه نقد، موجودی بانکی، موجودی،حساب های دریافتنی
،اوراق بهادار قابل فروش
، و غیره.
شماره 2 – دارایی های بلند مدت یا دارایی های ثابت
دارایی های بلند مدت شاملدارایی های ثابت
(معمولاً به عنواناموال، ماشین آلات و تجهیزات
)سرمایه گذاری بلند مدت
، علائم تجاری، سرقفلی و غیره. اینها دارایی هایی هستند که قرار است بیش از یک سال در تجارت نگهداری شوند. انتظار می رود این دارایی ها برای چندین سال مزایایی را برای کسب و کار فراهم کنند.
ب) – بر اساس وجود فیزیکی
طبقه بندی دارایی ها بر اساس وجود فیزیکی آنها می باشد که در زیر توضیح داده شده است:
شماره 1 – دارایی های مشهود
دارایی های مشهود
آنهایی هستند که وجود فیزیکی دارند، یعنی قابلیت لمس، احساس و دیده شدن را دارند. نمونه هایی از این گونه دارایی ها عبارتند از: کارخانه، اموال و تجهیزات، ساختمان، وجوه نقد، موجودی کالا و غیره.
شماره 2 – دارایی های نامشهود
دارایی های نامشهود
انواعی هستند که به صورت فیزیکی وجود ندارند. به عبارت دیگر، این دارایی ها قابل لمس، احساس و دیدن نیستند. نمونه هایی از این دارایی ها شامل حق اختراع، مجوز، سرقفلی، نام تجاری، نام تجاری، حق چاپ و غیره است.
ج) – بر اساس استفاده
طبقه بندی دارایی ها بر اساس استفاده است که در زیر توضیح داده شده است:
شماره 1 – دارایی های عملیاتی
به آن دسته از دارایی هایی اشاره دارد که در انجام امور روزمره مفید هستندعملیات یک کسب و کار
. این دارایی ها به تولید درآمد کمک می کنند و با کسب و کار اصلی سازمان مرتبط هستند. نمونه هایی از این دارایی ها عبارتند از موجودی کالا، حساب های دریافتنی، دارایی، ماشین آلات و تجهیزات، وجه نقد و غیره.
شماره 2 – دارایی های غیر عملیاتی
این دارایی ها آنهایی هستند که در انجام امور روزمره تجارت مورد نیاز نیستند. آنها هیچ نقشی در درآمدزایی ندارند. نمونه هایی از این دارایی ها عبارتند از سپرده های ثابت، اوراق بهادار قابل فروش، تجهیزات بیکار، وجوه نقد بیکار و غیره.
شماره 3 – دارایی های ثابت
اینها دارایی هایی هستند که برای فروش نگهداری نمی شوند. در عوض، آنها برای تولید کالا یا ارائه خدمات نگهداری می شوند.
شماره 4 – موجودی
به آن دارایی هایی اشاره دارد که برای فروش بیشتر در جریان تجارت نگهداری می شوند. بنابراین، یک ساختمان برای یک فروشنده املاک و مستغلات موجودی است، در حالی که برای سایر مشاغل، بخشی از دارایی های ثابت را تشکیل می دهد. این بستگی به کاربری دارد که دارایی ها برای آن مستقر شده اند، و دارایی را نمی توان تعمیم داد، و در عوض، باید بر اساس استفاده و سایر شرایط آن طبقه بندی شود.
شماره 5 – املاک سرمایه گذاری
اینها اموالی هستند که توسط یک اجاره مالی به دست آمده یا توسط یک سازمان برای کارهای بیشتر ساخته شده اند
اجاره فرعی
از طریق اجاره عملیاتی به سایر اشخاص.
شماره 6 – دارایی های نگهداری شده برای فروش
این به آن دسته از دارایی هایی اطلاق می شود که قرار است (غیر از جریان تجاری) در وضعیت فعلی و در مدت 12 ماه فروخته شوند. اینمبلغ دفتری
از طریق فروش بازیابی می شود.
شماره 7 – دارایی های اجاره ای
اینها دارایی هایی هستند که تحت a
اجاره مالی
به شخص دیگری یا تحت سلطه گرفته شده استاجاره عملیاتی
از شخص دیگر
نتیجه
طبقه بندی ضروری استدارایی های موجود در صورت های مالی به درستی. یا در غیر این صورت، صورت های مالی ممکن است گمراه کننده باشد. اجازه دهید مثالی را در نظر بگیریم که در آن یک دارایی جاری به اشتباه به عنوان یک طبقه بندی شده استدارایی غیرجاری
. این امر منجر به نمایش نادرست سرمایه در گردش خواهد شد که همان در نظر گرفته شده است
دارایی های جاری
. همچنین، طبقه‌بندی دارایی‌ها برای درک اینکه کدام دارایی به درآمدزایی کمک می‌کند و کدام کمک نمی‌کند، ضروری است. همچنین به شناسایی کمک می کند
پرداخت بدهی یک تجارت
. بنابراین، برای اینکه پارامترهای مالی صحیح باشند، طبقه بندی باید صحیح باشد.
وظایف
وظایف تجاری و مالی در معرض خطر غیرقابل قبولی نیستند، چرا فناوری اطلاعات باید چنین باشد. می دانیم که دارایی ها به اندازه ضعیف ترین حلقه آنها ضعیف هستند. بنابراین زیرساخت های فناوری اطلاعات باید همان سطح اطمینان را داشته باشند که معمولاً وظایف تجاری و مالی دریافت می کنند.
ارزیابی ریسک استراتژیک نه تنها به کسب‌وکار اجازه می‌دهد تا به اهداف و فرصت‌ها دست یابد، بلکه سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا به محصول و خدمات اصلی ارزش بیافزایند، شرکای تجاری را توانمند کنند، از روابط محافظت کنند و از اعتماد استفاده کنند. طبقه‌بندی دقیق دارایی‌ها مشابهی برای ایجاد یک پایه محکم برای یک ساختمان بلند درک دارایی های شما و ارزش آنها منجر به تخصیص کنترل مناسب برای محافظت از آنها می شود.
طبقه بندی دارایی؟
طبقه بندی دارایی ها اولین گام مهم در فرآیند ارزیابی ریسک است. با این حال، ما چالش های انجام موفقیت آمیز این وظیفه را درک می کنیم. صاحبان مشاغل معمولاً بر این باورند که دارایی های آنها مهم ترین است، اما این دیدگاه ممکن است با اعضای سطح C مشترک نباشد. ایجاد تعادل مناسب بین دارایی های مختلف در سراسر سازمان، کلید حفاظت موثر است. این امر مستلزم درک خوب اهداف و مقاصد تجاری – طراحی پیوند بین دارایی ها و فعالیت های تجاری حیاتی است.
ارزیابی صرفاً مبتنی بر انطباق ممکن است سازمان‌ها را در معرض تهدیداتی قرار دهد که هنوز توسط مقررات مورد توجه قرار نگرفته‌اند. به عنوان مثال، ISO 27001 امنیت ابری و جرایم سایبری را پوشش نمی دهد. طراحی سیستم طبقه بندی دارایی های مناسب نه تنها به شناسایی ریسک سازمان کمک می کند، بلکه با مقررات نیز مطابقت خواهد داشت. اتخاذ یک طرح معماری مناسب، انعطاف کافی برای ترکیب انتخاب و تغییر خط مشی، استانداردها، رویه ها یا قوانین را فراهم می کند.
کلام آخر
یک برنامه جبران خدمات زمانی موفق است که عادلانه باشد و جوابگوی نیاز تمام کارکنان باشد.شرکت راهکارهای نرم افزاری پارسان برای رفع تمامی نیازهای شما در حوزه ی نرم افزاری، سامانه یکپارچه تحت وب پارسان را خدمت شما پیشکش می دارد.
.شما می توانید از طریق لینکهای زیر، توضیحات جامع و کامل محصولات را مطالعه نماییدو در صورت نیاز اقدام به ارسال درخواست دموی رایگان از این سامانه کنید.
همچنین کارشناسان ما در واحد فروش، مشتاقانه آماده پاسخگویی به تمامی سوالات شما مشتریان گرامی در خصوص نحوه ی ارائه ی سیستم، عقد قرارداد و سایر موارد مرتبط هستند.